Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Ubi ut eam caperet aut quando? Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Oratio me istius philosophi non offendit; Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Suo genere perveniant ad extremum; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?

1. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
2. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.
3. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
4. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
5. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
6. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;

Sed fortuna fortis;

Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.

Quid enim?

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

• Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.
• Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
• Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.

Polycratem Samium felicem appellabant. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Duo Reges: constructio interrete. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Sed residamus, inquit, si placet. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Scilicet vocabulis rerum mutatis inconstantiae crimen ille
effugit, nos effugere non possumus! Ille Metelli vitam negat
beatiorem quam Reguli, praeponendam tamen, nec magis
expetendam, sed magis sumendam et, si optio esset, eligendam
Metelli.

Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio
voluptatis, quid de dolore dicemus?

Sed cum, quod honestum sit, id solum bonum esse dicamus, consentaneum tamen est fungi officio, cum id officium nec in bonis ponamus nec in malis.